Płeć: kobieta
Wiek: 20 lat
Data urodzenia: 07.12.1998
Orientacja: heteroseksualna
Profesja: Barmanka studiująca literaturoznawstwo
Miejsce zamieszkania: Magiczna Kraina
Charakter: Ciężko opisać charakter Esmeraldy, ponieważ nie wiadomo czego się po niej spodziewać. Uwielbia towarzystwo ludzi, czuje się dobrze w dużej grupie czy miejscach gdzie może poznać nowe twarze. Z drugiej strony potrafi czasami zamknąć się w pokoju i nie wyściubiać nosa za drzwi przez kilka dni. Dla przyjaciół zrobi wszystko, ale kiedy ktoś zawiedzie ją więcej niż raz może mieć problem z odzyskaniem straconego zaufania. Ma miękkie serce skłonne do pomocy, ale nie daj się na to nabrać. Jest strasznie uparta, łatwo ją zdenerwować, co zwykle kończy się potłuczonymi naczyniami, trzaskającymi drzwiami a nawet krwią. Jednak dość szybko wypala się i jeśli nie miała racji potrafi przeprosić. Czasami wpada na szalone, mniej lub bardziej głupie pomysły. Ma w sobie dziecięcą radość i naiwność, która potrafi wpędzić ją w kłopoty czy nieciekawe towarzystwo. Przez życie idzie tak by się nie nudzić i mieć co wspominać, jednak ma swoje zasady, których nie łamie. Nigdy nie dopuści się zdrady, nie ważne czy partnera czy przyjaciół, jeśli zawini – przyzna się do tego. Potrafi zniknąć bez słowa, paląc za sobą wszystkie mosty, bez żadnego wytłumaczenia. Nienawidzi być zależna od innych czy mówić komuś o swoich problemach, mimo że czasami potrzebuje pomocy. Uwielbia wyzwania, ale ciężko znosi porażki i szybko się poddaje. Nie lubi nudy, dlatego ma słomiany zapał i łapie się wielu zajęć, porzucając je dość szybko.
Zainteresowania: Kocha czytać i pisać – stąd taki, a nie inny kierunek studiów. Od zawsze interesowała się fantastyką i mitologią, nie tylko grecką. Pisze wiersze i opowiadania, ale raczej do szuflady – mało komu je pokazując. Czasem bawi się w fotografa, innym razem w kucharkę. Uwielbia długie wędrówki po lesie i górach – zarówno w ludzkiej, jak i wilczej postaci. Wieloma rzeczami interesuje się tylko przez chwilę by potem to porzucić, jednak część zdobytej wiedzy zostaje w jej głowie.
Aparycja: Esmeralda jest dość niska, bo mierzy zaledwie 162 cm. Ma śniadą skórę, ciemne włosy, które nosi rozpuszczone lub spięte w wysokiego kucyka. Jej brązowe, prawie czarne oczy są duże i zazwyczaj podkreślone makijażem. Lubi nosić ubrania opinające jej sylwetkę, jednak nie sugerujące, że jest „pierwszą lepszą spod latarni”. Jej styl doskonale pasuje do niegrzecznej dziewczyny, buntowniczki a wysportowana sylwetka tylko pogłębia to wrażenie.
Wygląd: Jako wilk Esmeralda wciąż jest nie za duża – ma zaledwie 60 cm w kłębie. Niewielki wzrost ma jednak swoje zalety. Jest bardzo zwinna, a jej łapy są mocne i umięśnione co pozwala jej na pokonywanie długich dystansów. Ma średnio długą sierść, która jest biało-rudo-czarna. Jest szczupła, lecz gdy biegnie widać poruszające się pod futrem mięśnie.
Rodzina:
Ojciec: Garry, apodyktyczna głowa rodu. Uważa, że wszystko powinno być tak jak on uważa, nie znosi sprzeciwu i nieposłuszeństwa. Najważniejszy dla niego jest honor rodu, to co czują bliscy mało go interesuje.
Matka: Miranda, uległa mężowi, cicha kobieta. Nie ma własnego zdania od kiedy stała się częścią rodu Idhunn.
Rodzeństwo: Kima i Maki – 12 letnie bliźnięta, ukochane dzieci rodziców. Oboje rozpieszczeni o granic możliwości, z ojcowską mantrą o honorze wtłaczaną im do głów
Partner: Brak
Historia:
Esmeralda urodziła się jako pierwsze dziecko młodego małżeństwa – Garrego i Mirandy Idhunn. Dorastała w bogatej posiadłości jednego z bogatszych wilkołaczych rodów południa. Nie brakowało jej prawie niczego – miała zabawki, opiekunki, nauczycieli. Jednak w jej życiu było bardzo mało rodzinnego ciepła. Miała zachowywać się jak na pierworodną przystało, z gracją i wdziękiem. Było to sprzeczne z charakterem dziewczynki, która od najmłodszych lat była buntowniczką wspinającą się po drzewach i biegającą po lesie. Kiedy miała 8 lat urodziło się jej młodsze rodzeństwo a ona z czasem poszła w zapomnienie. Była niepotrzebna skoro Kima i Maki okazali się dziećmi idealnymi. Próbowała zaprzyjaźnić się z nimi, pokazać inne życie, niestety nie udało się jej to. Nie nawiązała z nimi żadnej więzi, i tak samo jak z rodzicami, nie utrzymuje kontaktu.
W dniu swoich 16-stych urodzin po prostu wyszła z rodzinnej willi i więcej tam nie wróciła. Bardzo szybko okazało się, że jej wolność nie potrwa długo – została postrzelona przez łowcę wilkołaków. Z pomocą przyszła jej grupa banitów, która uratowała ją. Przez jakiś czas żyła z nimi, ucząc się wielu rzeczy potrzebnych do przeżycia samotnemu wilkołakowi - to oni mieli największy wpływ na jej charakter. Nie był to łatwy czas dla młodej wilczycy wychowanej w bogatym domu. Większość banitów znała jej nazwisko i musiała poświęcić dużo pracy by nie patrzono na nią jak na bogatą, głupią panienkę. Wysiłek opłacił się a Esmeralda spędziła kilkanaście wspaniałych miesięcy ucząc się „prawdziwego życia”. Po jakimś czasie odezwał się w niej głos rządny przygód , więc ruszyła dalej. Kolejnym przystankiem w jej życiu była Arena Walk – miejsce gdzie wilkołaki nielegalnie walczą za pieniądze, dla siebie lub stowarzyszeń do których należą. Esmeralda po trzech wygranych z rzędu walkach dostała propozycję dołączenia do jednego z nich. Przez rok walczyła za pieniądze tylko po to by pewnego dnia pożegnać wszystkich i ruszyć dalej. Dziś, po czterech latach od opuszczenia rodzinnego domu w końcu chce spróbować osiąść gdzieś na stałe. Marzy jej się spokojne życie, ale kto wie czy dawne umiejętności nie okażą się przydatne?
Ciekawostki:
* kontroluje przemianę niezależnie od fazy księżyca, czego nauczyła się żyjąc z banitami
* marzy o zrobieniu sobie tatuażu, ale nigdy nie miała okazji
* gada przez sen
* teoretycznie chciała zacząć normalne życie, ale praca barmanki pozwala jej na kontakt z półświatkiem, w którym całkiem nieźle się odnalazła
* nikomu o tym nie mówi, ale utrzymuje minimalny kontakt z banitami i wojownikami z Areny
chciałaby nauczyć się jeździć konno
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz