Od Anarii CD Genevieve

Łza zakręciła mi się w oku. Podeszłam do Gen, i złapałam ją za ramię.

- Wiesz... Na serio, bardzo nie chcę iść...  Przyjaciół się nie zostawia. A tym bardziej nad przepaścią, ze złymi wspomnieniami. - po wypowiedzeniu tych słów zamilkłam totalnie.

Czułam jednocześnie lęk przed wpadnięciem w przepaść, oraz uczucie przytłoczenia. Mimo wszystko, górował strach o Gen. Na serio bardzo się o nią bałam... Co jeżeli stanie jej się coś złego? Jeżeli totalnie się załamie? Jeżeli spadnie?...

Anaria, przestań wyobrażać sobie tragiczne sceny, bo znając życie zaraz coś przez ciebie się stanie!
- Czasami w życiu stoimy nad przepaścią... - powiedziałam cicho. - Możemy albo ją przeskoczyć, albo od niej uciec... To dotyczy każdego z nas, jednak nie każdy wybiera słusznie. Przykładowo, ja, mimo długotrwałego braku przyjaciół pogrążałam się w rozpaczy... Ale dotarłam w miejsce, gdzie znajdowała się wataha Zew Natury, i tam znalazłam swoje miejsce... Spotkałam tam Larego, Nilaya, Melindę, Max, Ciebie... Urodziłam dwie córki, i zostałam ciotką... Spotkałam ponownie Shine, i rodziców... Mam nowe rodzeństwo - Bruna i Holly... Ty też możesz znaleźć tu wielkie szczęście, a problemy zostawić za sobą... Po prostu znajdź osobę, której możesz się wygadać... A potem żyj pełnią życia, i nie przejmuj się złymi wspomnieniami...

Gensiu? Psycholog Anaria aka Aduśka gotowa do usług :>